Terug naar huis...via het oosten

Vanuit Fjordland vertrekken we terug naar het noorden (we vliegen nl. terug vanuit hoofdstad Wellington) en stilaan bereiden we ons voor op de terugreis... De laatste 10 weken waren echt geweldig : onze dagen waren rijkelijk gevuld met zon, natuur, ruimte en heerlijk samenzijn.

Met gemengde gevoelens keer ik huiswaarts : het besef dat in België de drukte, de consumptie en de routines zich mogelijk weer aanbieden maar anderzijds ook het blij wederzien met familie en vrienden. Toch breng ik een brok ervaring mee van deze reis die me zeker zal helpen het leven thuis nog kwalitatiever te organiseren en te beleven...

Maar we hadden natuurlijk nog een mooie week in petto : we passeren langs Dunedin, een Schotse nederzetting en hoofdstad van weleer, en gaan kijken naar een ‘Super 14’ rugby wedstrijd : Dunedin ‘Highlanders’ tegen de Auckland ‘Blues’. Het gaat er veel rustiger aan toe dan de bij ons bekende voetbalwedstrijden, tenminste dan toch buiten het veld...

In de buurt van Dunedin rijden we nog door Otago Peninsula waar de zeldzame ‘Yelloweye Pinguin’ en de Koningsalbatros (de grootste vogel met ong 3,5m spanwijdte) broeden, prachtig!

We rijden nu gestaag naar het Noorden met een tussenstop in Christchurch. We reserveren nog twee dagen in Marlborough te midden van de wijnvelden. De wijngaard van de fameuze ‘Cloudy Bay’ zijn hier achter de hoek dus nog een extra proeverij sla ik niet af!

Nu rest ons nog de terugrit met de Interislander Ferry naar Wellington en een afscheidsetentje in de hoofdstad. Een lange vlucht via Sydney, Bangkok en Londen brengt ons terug naar Brussel en op donderdag 25 feb zijn we terug thuis; ttz terug in België :-)

Tof dat jullie meevolgden met ons reisverslag op de blog en we kijken uit om binnenkort meer avontuur verhalen met jullie te delen.

Dikke knuffel van ons 4 : Alain, Peggy, Arthur & Jules

Fiordland: de kers op de taart qua natuurschoon!

Na een verkwikkende week in Wanaka, reizen we verder naar het zuiden van het Zuideiland. We zetten koers naar de fjorden, natuurfenomeen dat door velen als het mooiste van Nieuw-Zeeland wordt benoemd. Met 1,2 miljoen hectaren natuurreservaat is dit echt wel top of the bill! We verblijven bij het Manapouri meer en samen met de naburige Milford Sound en Doubtful Sound is dit zeker de mooiste omgevingen waar we al verbleven hebben.

Schitterend en weelderig groen door de vele regenval (meer dan 200 dagen regen/jaar) maar wij genieten het merendeel van de week van een mooie zomerzon. Wetende dat het in België nog steeds aan het sneeuwen is, genieten we hier des te meer van... We verkennen de prachtige bergen omgeven met heldere meren per boot en beleven sterk de energie van de ongerepte en pure natuur. Er zijn hier ook een aantal grote, meerdaagse wandelroutes (de ‘great walks’ voor de kenners) door berg en woud. We wandelen een stukje van de Keppler track en voelen weer de energie van al dat groen door ons heen stromen.

Het mos is ook DE basis van dit sprookjesachtige palet van groene kleuren. De massieve granieten rotsen van de sounds en omgeving zijn door het vochtige klimaat bedekt met een laag van 30 cm mos. Hierop groeit er een magnifiek regenwoud met planten, varens en bomen die zich verbinden via een complex netwerk van wortels. Eens om de zoveel tijd zorgt een droge periode voor een verschuiving van alle planten richting water kant en kan het ganse proces weer opnieuw beginnen.

We maakten met z'n allen een 'nature cruise' doorheen de adembenemende Doubtful Sound en Alain boekte ook nog een dagje kayak in de Doubtful sounds en kon op die manier de sounds nog bewonderen vanop zeeniveau. Een prachtige ervaring met nogmaals een bijzondere dolfijnontmoeting!

De laatste week van onze ongelooflijke reis is ondertussen aangebroken. We reizen terug

noordwaarts richting Wellington met nog een paar bezienswaardigheden op de agenda: bijwonen van een rugbymatch in Dunedin, een blitzbezoek aan Christchurch en de laatste dagen genieten in de Marlborough Sounds.

En we gaan nog niet naar huis, bijlange niet, bijlange niet...

CU soon!
xxx

Wanaka : waar de Belgen thuis komen...

Na een heerlijke tocht langs de Westcoast (elke reisgids waarschuwt voor het slechte weer aan de westkust maar wij kregen prachtig zomerweer : 28°C) komen we aan bij de ‘central otago lakes’ : lake Wanaka en lake Hawea. We boekten eerst een cottage op een schapenboerderij maar hier bleven we maar twee dagen : de verwachte charme van de boerderij bleek eerder een reusachtige, ruige ‘station’ te zijn en met het warme weer schrikte deze stoffige omgeving ons enigzins af. Toch genoot ik ook van de gigantische brok natuur die we beschikbaar kregen. Het domein strekte zich nl. uit over 10.000ha begroeide en begraasde weiden en bergen!

Maar lake Wanaka lachte ons toe en we gingen snel in op de verleiding om een huisje aan het meer te nemen... Wanaka is een zeer leuk, hip stadje of dorp (met 5000 inwoners waarvan vele vakantiehuizen) : welvarend maar zonder ‘streken’, voorzien van alle geneugden van het leven (restaurants, shops, watersporten, wandelen, mountainbiken, wijngaarden, skigebieden,...) en toch geeft het ons ook een hartelijk en zuiver gevoel.


Niet toevallig krijgen we de kans om op bezoek te gaan bij landgenoten : Steve, Anne-mie, Cedric en Ines vertrokken uit Belgie op wereldreis met hun zeilboot en bleven na twee jaar H2O avontuur ‘plakken’ in Nieuw-Zeeland. Binnenkort kunnen de landgenoten op vakantie komen in hun ‘lodge’. Wij kregen alvast een voorsmaakje van hun gastvrijheid : mosselen met friet en ‘dame blanche’ op het menu!

Hier in Wanaka blijven we een dikke week rondhangen : zwemmen, wandelen, fietsen, shoppen, genieten,... Met een krachtige zon die de ganse week van de partij is genieten we van een echte zomervakantie : we hebben er even op mogen wachten maar hier kunnen we even ‘thuis’ komen!

Van hieruit doen we ook nog wat boeiende uitstapjes: even gaan proeven bij de lokale ‘Rippon’ wijngaard en een bezoekje aan de grote zusterstad Queenstown. Hier kan je echter niet ontsnappen aan actie of avontuur: Peggy waagt een sprong met Paraglide vanop Coronet Peak en ik ga met de boys de berg af met de populaire ‘luge’. h

Deze streek heeft zeker een blijvende indruk op ons gemaakt! Voor we vertrekken laten we nog ons 'licht' op met wensen en creaties voor het volgend avontuur...

Nu reizen we door naar het diepe Southland met het wondermooie Fjordland NP : de apoteose van onze tocht door Nieuw-Zeeland...

De eindmeet komt al dichterbij maar met nog enkele topattracties op de verlanglijst gaan we nog met evenveel goesting door.

Groetjes van alle Belgen uit Wanaka
xxx

Met de trein door de Alpen: tjoeke, tjoeke tuut!

Na het inleveren van onze camper trekken we via Christchurch naar de Westkust van NZ en wel per trein. Geen courant transportmiddel zo blijkt.

Het is echt een toeristische attractie om de Tranz Alpine trein te nemen: sommigen rijden gewoon 4 uur heen naar Greymouth en dan weer direct 4 uur terug naar Christchurch. En ook aan de massa’s Chinezen aan boord merk je het toeristische karakter van de rit. De trein doorkruist het land en zo trekken de mooiste landschappen aan ons voorbij. Vooral het buitendek is uniek om de natuur en de Alpen te beleven.

Na aankomst trekken we richting de 2 belangrijkste gletsjers van het land : Franz Jozef Glacier en Fox Glacier. Allebei mooie, levendige bergdorpjes met zicht op de ijstoppen van de omringende bergen.
Massa’s mooie staptochten in de aanbieding; het is moeilijk kiezen...

Ook het weer valt enorm mee: het verwachte hete zomerweer dient zich eindelijk aan. Heerlijk om onder een stralende hemel te genieten van al dat natuurschoon: ijskappen, watervallen, bergrivieren, prachtige vergezichten.

Weeral een unieke ervaring! Het wordt een lange lijst ondertussen...

Knuffels van ons allen xxx